
Meestal zijn Spaanse series op Netflix goed te pruimen. En ze worden bijna standaard een grote hit. Dat laatste zou voor El Silencio ook kunnen gelden maar het eerste is zeker niet het geval. Zelden zag deze recensent een serie die slechter was dan dit gedrocht.
Het verhaal:
Sergio Cicsar draaide zes jaar geleden de bak in omdat hij zijn ouders van het balkon had geduwd. De vraag is waarom, maar daar gaf Sergio geen antwoord op. Na zijn vrijlating krijgt psychiater Anna toestemming voor een bijzonder experiment. Het huis van Sergio wordt volgehangen met camera's en microfoons en ook buitenshuis wordt hij streng in de gaten te houden. Op die manier wil Anna met haar team vaststellen of Sergio wel geschikt is voor terugkeer in de maatschappij. En met een beetje mazzel wordt ook het motief voor zijn gruwelijke daad duidelijk.
Conclusie:
Netflix verkocht El Silencio van tevoren in het persbericht met het verhaal dat Sergio al zes jaar tegen niemand had gepraat, vandaar de titel. Maar al binnen vijf minuten trekt de hoofdpersoon gewoon zijn mond open en later blijkt dat ie dat de afgelopen zes jaar ook heeft gedaan. Alleen niet tegen politie en justitie. Hupsakee, weg is het interessante uitgangspunt.
En dan hebben we nog dat totaal ongeloofwaardige experiment. Net of een rechter daar ooit toestemming voor zou geven. De door de stomvervelende Sergio geobsedeerde psychiater Anna is vanaf aflevering 1 al niet serieus te nemen en dan is er ook nog een saboteur die zijn best doet om het experiment de nek om te draaien. Het had een zegen geweest als dat hem reeds na een minuut of 10 al was gelukt zodat we allemaal gevrijwaard waren gebleven van deze totaal belachelijke serie.
Score: 0 van de 5 sterren